Wróciłyśmy :)

Dzis wrocilysmy do domku ... ale moze od początku ...
16-tego Zosienka miala operację , zabrali ją dopiero o 14:30 . Trwalo to 6 i pól godziny (!!!!!) Nie chcę się rozpisywać o tym co czulam jak po 5 godzinach jeszcze jej nie bylo i nie bylo i nie bylo ..... myslalam o najgorszym ... no ale moje mysli byly bledne :) Przywieźli moje maleństwo :"") Zabieg się udal. Noc minela nam calkiem nieźle jak na okolicznosci , a następnego dnia ku mojemu OGROMNEMU zdziwieniu me dziecię rwalo się do wstawania , jakby nigdy nic ruszala glową , siadala , zginala się ( a przecież ma ranę na klatce piersiowej i na brzuszku) . Troche to dziwnie zabrzmi ale zmartwil mnie tak dobry stan Zosi ;) No bo niby jak, taki poważny zabieg tyle tych drenów , szwów , ran a Ona taka silna. Na szczęscie z rana pojawil się nasz lekarz , który uspokoil mnie i dodal , że dzis pod wieczór to Zoska będzie już spacerować po szpitalu i tak też bylo .... w niedziele wieczorem dostala ostatni raz leki przeciwbólowe ...... Ja nie wiem jak Ona to robi , że ją nie boli .... :)...
Teraz przed nami dlugi czas obserwacji ( i nerwów) . Musimy "odczekać" 6 miesięcy . To czas potrzebny na przyjęcie się chrząstek , trzeba obserwować czy nie robi się martwica skóry i tym podobne niechciane zjawiska .... to będzie dlugie pól roku....
Jak dlamnie laika wygląda to makabrycznie (i minie sporo czasu zanim zwykly smiertelnik zauważy "efekt" owej operacji), strasznie spuchnięte , czerwone.... ale lekarz zadowolony z rezultatu ... Jesli wszystko będzie szlo dobrze to za rok czeka nas koleja operacja -tzw. odstawiania malżowiny usznej .
No ale póki co czekamy na zdjęcie szwów i zaczynamy planować powrót do domku , do naszego Rycerza :"")a jak wiadomo w szem i wobec czloweik najlepiej zdrowieje we wlasnym domku :) .... czego zyczę mojej coreczce , naszej (malej) WIELKIEJ bohaterce ....
Kocham Cię Zosiu .........
..... i znowu ryczę , jak zwykle ....